De wolf op de Hoge Veluwe die op 13 april een confrontatie had met een hardloopster, en waartegen een doodvonnis geëist is door de parkdirectie en de Provincie Gelderland, werd tot dusver aangeduid met het onpersoonlijke GW4655m. Los van het oordeel van de rechter dat op 16 mei 2025 verwacht wordt, heeft De Faunabescherming besloten het dier een naam te geven, Hubertus de Martelaar.
Wolf Hubertus speelt een belangrijke rol in de besluitvorming van overheden met betrekking tot zogenaamde ‘probleemwolven’ en mag daarom net als wolf Bram op de Utrechtse Heuvelrug niet naamloos blijven. Tussen Hubertus en Bram zijn belangrijke parallellen. In beide gevallen zijn de veronderstelde problemen nauw gerelateerd aan een jachtlandgoed (wolf Hubertus leeft op de Hoge Veluwe en wolf Bram op landgoed Den Treek), in beide gevallen was er grote verwarring onder terreinbeheerders en wolvendeskundigen over hun achtergrond en identiteit, en in beide gevallen werd door de terreinbeheerders de doodstraf geëist tegen de dieren.
Wolf Bram
In het geval van wolf Bram was het argument dat Bram een solitaire wolf zou zijn die mensen en loslopende honden benaderde en daarom als ‘probleemwolf’ bestempeld diende te worden. Tot verrassing van alle betrokkenen bleek uit nader DNA onderzoek dat Bram geen solitaire wolf was, maar een vaderwolf met jonge welpen in nauwe relatie tot de moederteef, waarmee het plan om Bram te doden, te zenderen of te verjagen werd ‘afgeschoten’.
Wolf Hubertus
Ook voor wolf Hubertus geldt dat er gerede twijfels zijn over zijn identiteit en status ten opzichte van andere wolven en mogelijk welpen, en zelfs over zijn woon- en verblijfplaats omdat zijn DNA niet eerder werd vastgesteld in enige probleemsituatie, noch op de Hoge Veluwe, noch buiten het park.
Om die reden kwalificeert wolf Hubertus hoe dan ook niet als een probleemwolf volgens de interventierichtlijnen van het Interprovinciaal Overleg IPO.
Jachtlandgoederen
De Faunabescherming vindt het opmerkelijk dat slechts op twee plaatsen in Nederland wolven gerapporteerd worden als ‘probleemwolven’, namelijk op beide jachtlandgoederen waar jagers de wolf als een concurrent aanmerken.
Op geen enkele andere plaats zijn soortgelijke problemen met (mogelijk) gehabitueerde wolven gemeld.
Sint Hubertus
Sint Hubertus, naar wie wolf GW4655m nu genoemd is, werd geboren in het jaar 656. Toen zijn jonge vrouw in het kraambed stierf besloot Hubertus zich helemaal aan de jacht te wijden. Tijdens een jachtpartij verscheen een hert met een lichtend kruis tussen het gewei. Tegelijk klonk volgens de Hubertus-legende een stem die zei: “Hubertus, waarom verlies je je tijd in dergelijke bezigheden”. Daarop besloot Hubertus te stoppen met jagen en zijn tijd te besteden aan nobeler bezigheden.
Op de Hoge Veluwe is nog altijd jachtslot Sint Hubertus gewijd aan deze legende van een bekeerde jager.
Lering
De Faunabescherming stelt vast dat zowel de gedeputeerde van de provincie Gelderland, Harold Zoet (“eerst de trekker overhalen, excuses maken kan altijd nog”) als de directeur van de Hoge Veluwe, Seger baron van Voorst tot Voorst (“de wolf moet gewoon ophoepelen, maakt me niet uit hoe”) lering zouden moeten trekken uit de Hubertuslegende.
In elk geval vindt de Faunabescherming het onaanvaardbaar dat de wolf als een nummer zou kunnen sterven.
