Reactie aan EenVandaag over Het Hut Syndicaat
Onze woordvoerder en vice-voorzitter Harm Niesen schreef deze reactie aan EenVandaag, n.a.v. het item over Het Hut Syndicaat, in de uitzending van 24 oktober 2018 (op 8:25).
Geachte redactie,
De Faunabescherming ( vroeger Kritisch Faunabeheer) zet zich al meer dan 40 jaar voor een ethisch en wetenschappelijk verantwoord faunabeheer.
Dat lijkt min of meer een vanzelfsprekendheid in een ontwikkeld en beschaafd land, maar is het allerminst.
Buiten de 15-20% van ons land, die onder “beschermde natuur” valt, wordt de dienst ten aanzien van de wilde fauna feitelijk geheel uitgemaakt door agrariërs en hobby-jagers.
De nadelige gevolgen daarvan zijn enorm, zowel voor de in die overige 80% levende, meestal strikt beschermde, wilde vogels en zoogdieren, als voor het nog steeds sterk groeiende leger van natuur-recreanten.
Alleen die laatste categorie al vertegenwoordigt een economische factor van zeer groot belang.
In het verleden was het buitengebied misschien het domein van boeren en jagers, dat is nu zeer bepaald niet meer het geval. En behoeft geen betoog, dat het overgrote deel van de natuur-recreanten zich mateloos ergert aan iedere vorm van jacht of “beheer”.
Dat u de jagerslobby zonder enige vorm van kritiek of weerwoord , alsof het een STER-reclame betreft, vervult ons met ergernis. Het is deze herfst al zeker de derde maal dat de jagers zonder enige vorm van wederhoor hun achterhaalde onzin kunnen etaleren op radio en tv.
Onzin? Jazeker, hieronder volgt een aantal feiten, die bijvoorbeeld in uw uitzending volledig ontbraken:
- Jagers vormen geen beroepsgroep in ons land. Het zijn mensen die in hun vrije tijd graag schieten op zoogdieren en vogels
- Mede als gevolg daarvan hebben zij weinig, in ieder geval volstrekt onvoldoende, kennis van de in onze natuur voorkomende fauna
- Natuurlijk hebben jagers in de eerste plaats oog voor de dieren waarop ze mogen schieten en zullen ze proberen hun jachtveld in te richten naar de wensen van deze soorten. Ten nadele van andere soorten
- Diersoorten die zich als concurrent/predator van hun jachtsoorten kunnen gedragen worden zoveel mogelijk dwars gezeten en bestreden, legaal en vaak illegaal
- Misschien wel het grootste probleem: ieder vorm van jacht is een enorme verstoring van alle dat gebied levende diersoorten. Veel zoogdieren en alle vogelsoorten zijn echter strikt beschermd en opzettelijke verstoring is verboden. Waarmee feitelijk illegaal is…
- In veel “rust”gebieden, waar wandelaars soms al niet worden toegelaten, komen jagers met veel lawaai van 4-wheel drives, loslopende blaffende honden en geweerschoten
- Soms ruimen jagers de plastic resten van patronen op, de vervuiling met de metalen uit hagel of kogels wordt niet opgeruimd
- Minstens 75% van ons land is ingericht om ons en het buitenland van voedsel te voorzien. De weinige soorten, zoals eenden en hazen, die in dit gebied weten te overleven, moeten dan ook nog zonodig, zonder een andere reden dan het eigen plezier van de jager, worden geschoten
- Jagers mogen in veel gevallen op sommige soorten eenden, sommige soorten ganzen en sommige soorten zwanen schieten. Zij zijn echter niet in staat, deze soorten, in de paar seconden die ze hebben en zonder goede kijker en zonder voldoende kennis, juist te determineren.
- Er worden dus heel veel strikt beschermde soorten geschoten: zo vliegt 20% van de Kleine rietganzen rond met hagel in het lijf. Terwijl er nergens in Europa op geschoten mag worden.
- Er is in de praktijk geen enkele instantie die controleert wat jagers doen.
- Ondanks ons jarenlange pleidooi wordt er nauwelijks onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek verricht naar de gevolgen, nut en noodzaak, van de zogenaamde “beheers”jacht
- “Jacht” is het schieten van haas, konijn, fazant, houtduif en wilde eend. Dat gebeurt om geen enkel andere reden dan het plezier van de jager zelf. “Beheer” is het schieten op alle andere diersoorten, daar zou dus een maatschappelijke noodzaak voor moeten zijn. Enige vorm van wetenschappelijk bewijs daarvoor ontbreekt echter
- Noch tot jagers en boeren ( logisch), noch tot de verantwoordelijke provincies en het parlement, dringt het door dat in geval van “schade” bestrijden/schieten altijd het domste is wat je kan doen. Want het doet uiteraard niets aan de oorzaak van een probleem, het is symptoombestrijding. Voor de jagers is dat niet erg: die hebben helemaal geen belang bij een oplossing want dan is er niets meer te schieten en dat, en niets anders, is hun hobby.
- Bestrijding van beschermde soorten – ree, edelhert, wild zwijn, alle soorten ganzen,zwanen en eenden ( behalve wilde eend ) mag alleen als er geen andere middelen zijn om een groot probleem op te lossen én als bestrijding wél helpt. Dat is helemaal nooit het geval: er zijn vele alternatieven, zoals verjaging of het aanbrengen van rasters, al of niet elektrisch. Helaas kiezen provincies onveranderlijk voor de gemakkelijkste, maar minst effectieve weg van “bestrijding” onder druk van de boeren.
- Dat is volgens De Faunabescherming illegaal en daarom hebben wij continu zo’n 15 juridische procedures lopen
- En last but not least: de mens is de enige diersoort op deze planeet, waar letterlijk alle ander diersoorten doodsbang voor zijn. Dat is niet natuurlijk, dat is het schandalige gevolg van het feit, dat wij voor bijna alle andere diersoorten een bedreiging vormen. Het staken van de jacht op futen, blauwe reigers en aalscholvers in de laatste decennia heeft een spectaculaire toename en toenadering tot de mens tot gevolg gehad.
Wij hopen dat u ook eens aandacht wilt besteden aan deze verifieerbare feitelijkheden, anders dan aan het semi-romantische geneuzel van mensen, die denken dat natuur er is om door mensen gebruikt, zo niet verbruikt, te worden.
Helaas slagen de jagers er keer op keer in, de onschuldige en onwetende toeschouwer een rad voor ogen te draaien.
Maar van journalisten mogen we toch een gezonde dosis argwaan verwachten. Daar bleek helaas niets van…
Met vriendelijke groet en hopend op een reactie,
Harm Niesen
Plv. voorzitter