Eerder stuurde De Faunabescherming een open brief naar Marc van den Tweel van Natuurmonumenten, vanwege een interview in het tijdschrift de jager. Zie ons bericht.
Afgelopen zondag, 28 februari, had Van den Tweel over deze brief en zijn antwoord een gesprek met Vroege Vogels.
Ons vielen in dit interview enkele zaken op. De heer Van den Tweel zei dat Natuurmonumenten verplicht is om te ‘beheren’ (lees: schieten) om schade bij de buren te voorkomen. Dat is niet juist. Als de buren schade ondervinden, dan zullen ze zelf maatregelen moeten nemen.
Een jachthouder is alleen verplicht in zijn veld een redelijke wildstand te behouden. Wat ‘redelijk’ is kan een jachthouder zelf bepalen. Als Natuurmonumenten een natuurlijk beheer voert, dan is het heel redelijk dat daar de aantallen dieren bij horen die door zelfregulatie ontstaan.
De heer Van den Tweel gaf ook aan dat als je wilde dieren in je gebied wilt hebben, je wel moet schieten. Hij suggereerde dat als je niet zou willen schieten, je ook geen grote wilde dieren kan houden. Zo zit het natuurlijk niet in elkaar. Ze worden niet gehouden. Deze dieren zijn er. De grote in het wild levende dieren, waar hij op doelde en waarvan na afschot 50% wordt verkocht als vlees, zijn beschermd.
Deze dieren horen thuis in Nederland en er is helemaal geen sprake van een mogelijke keus of je ze wel of niet in je gebied wilt hebben. Het is op grond van de wet verboden om ze uit te roeien.
Omdat een gesprek tussen Van den Tweel en De Faunabescherming blijkbaar niet gewenst was volgt hier de schriftelijke reactie van Harm Niesen.
Reactie Harm Niesen:
Waarom zouden grotere diersoorten altijd beheerd, dat wil zeggen geschoten moeten worden? Landen met veel meer en veel grotere diersoorten dan bij ons voorkomen, bewijzen het tegendeel. En waarom zou hij willen samenwerken met jagers? De doelstellingen van jagers staan hoe je het ook bekijkt, haaks op de doelstellingen van een natuurbeschermingsorganisatie. Een jager is iemand die met een geweer en ten eigen bate dieren uit de natuur wil oogsten.
Bijvoorbeeld de zwanen:
Hoe dat ten koste gaat van alle dieren in het gebied waarin hij jaagt én natuurlijk ten koste van de bejaagde soorten, wordt nog eens duidelijk geïllustreerd door de filmpjes over de zwanenjagers in Zuid-Holland. Een storm van protest laaide op onder de kijkers, maar de “koninklijke” jagersvereniging (KJV) vindt dat er niets aan de hand is. Zo ziet de zorgvuldige jacht er dus in werkelijkheid uit. Marc van den Tweel vindt dit soort afschuwelijke praktijken dus kennelijk ook maatschappelijk aanvaardbaar en wil graag samen werken met deze lieden.