Natuur kent geen ‘te veel’
Vijftig aanhangers van de Stichting Welzijn Grote Grazers waren afgelopen Valentijnsdag in Lelystad om ‘de aandacht te vestigen op het jaarlijks laten verhongeren door Staatsbosbeheer en de Politiek, van duizenden grote grazers’. Dit alles onder de slogan: ‘Stop Tragedie Dierenleed Oostvaardersplassen NU.’ Hoewel wij onszelf zeker rekenen tot dierenvrienden en ons al bijna veertig jaar inzetten voor in het wild levende dieren in Nederland, was dit een actie die wij absoluut niet steunen.
De retoriek is niet van de lucht: absolute dierenmishandeling, dierenkwelling, zinloos lijden en sterven, de ‘killingfields van de lage landen!’, waarbij het laatste overigens uit de pen van een bekende jager kwam. De indieners en ondertekenaars suggereren dat grazers in de Oostvaardersplassen (OVP) verhongeren omdat ze ‘opgesloten’ zitten en daardoor in een strenge of lange winter niet weg kunnen om voedsel te zoeken.
Jachtsites
De intenties van de actievoerders zijn – naar ik hoop – ingegeven door liefde voor dieren, maar de actie is koren op de molen van plezierjagend Nederland. Dit blijkt wel uit het feit dat op stophetleed.nl, naast een link naar de petitie een blog staat van een jager, inclusief links naar twee projachtsites. Laat De Faunabescherming nu juist de hobbyjacht een vorm van dierenkwelling en zinloos lijden en sterven vinden.
Bejaarde herten
Wat geboren wordt, gaat dood. Het is een natuurwet en deze geldt voor alle levende wezens. Waar een overweldigende meerderheid van de gehouden dieren in Nederland sterft of wordt gedood lang voor hun natuurlijke levenseinde, lopen er in de OVP nog bejaarde hindes rond die in 1992 zijn uitgezet. Het is dus wel degelijk mogelijk om een lang, natuurlijk én vrij leven te leiden in dit gebied, dat door tegenstanders zo vaak laatdunkend als ‘dierentuin’ wordt aangeduid.
Grenzen aan groei
Populaties dieren groeien nooit tot in het oneindige door, of zoals Midas Dekkers het eens omschreef: ‘[…] alles wat exponentieel groeit, groeit uiteindelijk de dood in. Vergelijk het met een bos. Elk eekhoorntje wil meer eikeltjes verzamelen dan zijn soortgenoten. Maar op een gegeven moment zijn de eikeltjes op, want in zo’n bos draait maar een beperkte hoeveelheid voedsel in de rondte. Met andere woorden: de natuur heeft de grenzen aan haar groei al lang erkend. Ze bestaat niet voor niks drie miljard jaar.’
Moeder Natuur
De dieren in de OVP zijn geen ‘gehouden’ dieren in de wettelijke zin van het woord. Elke vorm van door mensen uitgevoerd populatiebeheer zal resulteren in het verstoren van familiebanden en de beperking van hun vrijheid om hun natuurlijke gedrag te vertonen. Een stervend dier is verschrikkelijk om te zien, maar er leven in de OVP niet meer dieren dan de omgeving toelaat. Sterfte toeschrijven aan te weinig voedsel en te veel dieren, druist in tegen een van de basisprincipes van de natuur: Moeder Natuur kent het begrip ‘te veel’ niet.
Knallen
De mensen achter de actie in Lelystad mogen dan begaan zijn met dieren, maar met hun actie hebben ze vooral de jagers een handje geholpen in hun lobby om van de OVP een jachtgebied te maken. Want oh boy, wat zouden zij daar graag ‘preventief’ gaan knallen ‘om dierenleed te voorkomen’!