Klagende jager
De afgelopen tijd hebben wij veel klachten over de jagende medemens binnengekregen. We zijn er – helaas – aan gewend geraakt. Een klagende jager, dat is wel nieuw. Zoals het volgende bericht dat wij onder in de spam-map vonden:
‘LS
Heb een blad van uw organisatie gelezen.
Erg jammer dat uw organisatie (verslagleggers) zo onzorgvuldig zijn en bevooroordeeld zijn.
Ik mis elk hoor en wederhoor. Dit is iets dat ook in uw organisatie hoog in het vaandel zou moeten staan.
Jammer, zielig en afkeurenswaardig.
HMS.’
Als toegewijd redacteur van het Faunabescherming-lijfblad Argus, ben ik diep geschokt. Het is nogal wat: onzorgvuldig, bevooroordeeld, zielig en ook nog afkeurenswaardig?!
Wat, vraag ik me af, zou de redactie van De Nederlands Jager vinden als ik eenzelfde klacht bij hen zou neerleggen? Ik vermoed dat de dames en heren redacteuren schuddebuikend van het lachen op de grond vallen. ‘Hihihihi, die bambi-huggende faunabeschermers willen meepraten in ONS blad?’
Wat HMS blijkbaar gemist heeft, is dat de ondertitel van Argus is: ‘de stem van sprakeloze wilde dieren’ en onze slogan: ‘Jagen? Natuurlijk niet!’ Ons doel? Een ethisch en wetenschappelijk verantwoord faunabeleid. En nee, daarin krijgen mensen die dieren doden om hun eigen lusten te bevredigen geen stem. De klacht gaat terug naar waar hij thuishoort: bij de spam.