Faunabescherming in beroep tegen weigering minister om Veluwe aan te wijzen als beschermd Natura 2000 gebied voor de wolf
De Faunabescherming tekent beroep aan bij de rechter tegen de weigering van de minister van Natuur en Stikstof om de Veluwe aan te wijzen als beschermd Natura 2000 gebied voor de wolf.
De minister claimt ten onrechte dat de ‘wachttijd’ voor zo’n besluit tien jaar zou zijn, waarvoor ze geen enkele ecologische of juridische onderbouwing levert.
Wolven hebben zich sinds 2018 op de Veluwe gevestigd, er zijn inmiddels zeven roedels op de Veluwe die zich voortplanten.
Hierdoor is voor Nederland de verplichting ontstaan om voor de wolf beschermd leefgebied als Natura 2000 gebied aan te wijzen c.q. het bestaande aangewezen Natura 2000 gebied ook voor de wolf als beschermd leefgebied aan te wijzen.
Bij de selectie en begrenzing van een Natura 2000-gebied op grond van artikel 4 van richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (de Habitatrichtlijn) mogen uitsluitend ecologische criteria worden gehanteerd**. De wachttijd van tien jaren die de minister in het bestreden besluit hanteert, is op geen enkele wijze ecologisch onderbouwd en levert om die reden geen rechtsgeldige basis op voor de weigering de Veluwe voor de wolf aan te wijzen, c.q. het aanwijzingsbesluit voor de Veluwe te wijzigen. Het bestreden besluit kan daarom niet in stand blijven.
** Zie bijvoorbeeld AbRS 5 maart 2014, ECLI:NL:RVS:2014:757, r.o. 3.3: “(…) Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen, bijvoorbeeld in de uitspraak van 28 december 2011, nr. 201003125/1/R2, mogen bij de selectie en begrenzing van een Natura 2000-gebied in het kader van de Habitatrichtlijn, slechts ecologische criteria worden gehanteerd. Met vereisten op economisch, sociaal of cultureel gebied en met regionale en lokale bijzonderheden zoals vermeld in artikel 2, derde lid, van de Habitatrichtlijn mag geen rekening worden gehouden. (…).”