De Faunabescherming, de Vogelwerkgroep Alkmaar e.o. en de steenloperonderzoekers Nelly van Brederode en Hans Roersma hebben sinds januari alles uit de kast gehaal om te voorkomen dat de Hondsbossche en Pettemer zeewering nog dit jaar geheel onder het zand verdwijnt. In de vijfde zitting over de zaak veegde de Raad van State alle bezwaren en onderzoeken van tafel. Ruim negentig diersoorten moeten het binnenkort zonder voedsel doen of worden onder het zand bedolven.
90 diersoorten
Het project de Zwakke schakels draait om het aanleggen van duinen op en voor de Hondsbossche Zeewering. Hierbij verdwijnen de foerageergebieden van de steenloper onder het zand. De Faunabescherming voerde aan dat de gevolgen zowel onder als boven de zeespiegel en in de achter de dijk gelegen polder verstrekkend en desastreus zullen zijn. Meer dan negentig soorten dieren zijn binnenkort geheel verdwenen. Het gaat dan om onbeschermde soorten als slakdolf, slijmvis, zeedahlia en zeeappel, die in zee leven en afhankelijk zijn van het harde substraat van de dijk en beschermde soorten als meeuwen en steltlopers, voor wie de dijk van zeer groot belang is als foerageer- en rustgebied.
Scholekster en steenloper
De provincie Noord-Holland en het Hoogheemraadschap Noordhollands Noorderkwartier (HHNK) staan op het standpunt dat de duizenden vogels niet of nauwelijks zullen lijden onder het verloren gaan van hun gebied. Dat terwijl de bezwaar makende organisaties met rapporten en onderzoeken kunnen aantonen dat de gevolgen voor vooral de scholekster en de steenloper zeer ernstig zullen zijn.
Geen nieuw voedselgebied
Van tevoren had het HHNK toegezegd dat het voor de start van het project nieuwe voedselgebieden zou aanleggen. Dit is niet gebeurd. Deze gebieden zijn op zijn vroegst over een paar jaar klaar. ‘De scholeksters moeten het dan maar twee jaar zonder voedsel doen’, aldus Harm Niesen, van De Faunabescherming. ‘Maar ach, zegt de advocaat van het HHNK, ze kunnen toch vliegen? Nee, dat kunnen de steenlopers die na een non-stopvlucht vanuit Groenland op de Hondsbossche aankomen en de helft van hun gewicht verloren hebben, niet meer. Bovendien zijn de vogels dan op weg naar het zuiden en alle maatregelen ter compensatie worden aangelegd ten noorden van de Hondsbossche.’
Slechte staat scholekster
Op één punt gaf de Raad van State de natuurorganisaties gelijk: de scholekster verkeert in een slechte staat van instandhouding en het HHNK moet daarom meer en betere beschermingsmaatregelen treffen. Waar die beschermingsmaatregelen uit bestaan is – nog – niet duidelijk.