Column: Wat heb ik misdaan?
Stel, een vogelteller van Sovon trouwt met een ambtenaar van het Team Invasieve Exoten (TIE) van het ministerie van Economische Zaken. Ze krijgen vier kinderen, die op hun beurt ook weer kinderen krijgen, enz. En voilà, in drie generaties kan je zomaar een ‘explosief gegroeide populatie’ hebben van 25 Sovon-TIE-nazaten!
Dat is ook ongeveer het verhaal van de huiskraai. Ooit arriveerden er twee in het uiterste puntje van de provincie Zuid-Holland. Ze burgerden volledig in en zo’n 24 jaar later leefden er ongeveer 25 op dat puntje op de kaart. Meer zouden het er nooit worden, dat in tegenstelling tot de Sovon-TIE-clan, die tot het einde der tijden kan blijven doorgroeien. Want de voortplanting van mensen is allang niet meer afhankelijk van de omgeving waar ze leven en de hoeveelheid voedsel die er in die omgeving te vinden is.
De overheid is druk doende de ca. 25 huiskraaien in Hoek van Holland uit te roeien. (Foto: Richard)Genenpool
Voor de huiskraai gaat het basisprincipe uit de natuur ook op. De populatie had in ons koude en vochtige klimaat en op een basisdieet van patatjes pindasaus de maximale omvang bereikt. Sterker nog: het aantal huiskraaien begon af te nemen, wat betekent dat er meer vogels stierven dan dat er geboren werden. Dat was te verwachten, met zo’n beperkte genetische variatie.
Eikeltjes
Populaties dieren groeien nooit tot in het oneindige door, of zoals Midas Dekkers het eens omschreef: ‘(…) alles wat exponentieel groeit, groeit uiteindelijk de dood in. Vergelijk het met een bos. Elk eekhoorntje wil meer eikeltjes verzamelen dan zijn soortgenoten. Maar op een gegeven moment zijn de eikeltjes op, want in zo’n bos draait maar een beperkte hoeveelheid voedsel in de rondte. Met andere woorden: de natuur heeft de grenzen aan haar groei al lang erkend. Ze bestaat niet voor niks drie miljard jaar.’
De natuur kent haar grenzen. Toch is de huiskraai zo goed als uitgeroeid. En de Sovon-Tie-clan groeit ‘explosief’ door.