Wat zeg je me nou Debby? Of Hanna?
En weer is er een artikel op het internet verschenen waarin beweerd wordt dat er steeds meer vrouwen aan het jagen slaan. Ook hierin staan twijfelachtige uitspraken die hier onder de loep genomen zullen worden.
Het artikel begint met ‘De jacht is geen mannenbolwerk meer’. Dit staat beschreven in een artikel van Hanna Gillissen op de volgende website (vrouw.nl/artikel/vrouw-magazine/37687/debby-ja-ik-jaag) en daarmee wordt aangegeven dat jagen bij vrouwen steeds populairder wordt. Hoeveel zijn het er? Met hoeveel stijgt het? Geen idee, want dat staat er niet bij. Harde betrouwbare cijfers zijn moeilijk, zo niet onmogelijk, te vinden. Dat geldt ook voor de tellingen van jagers over de hoeveelheid reeën die ergens rondlopen. Geteld wordt er genoeg, maar de betrouwbaarheid laat te wensen over. In zijn boek getiteld ‘Reeën – populatiebeheer in de WBE’ schrijft Dick Gussinklo het volgende ‘Dat het werkelijke aantal reeën zelfs bij toepassing van meerdere intensieve telmethoden op zijn hoogst enigszins geschat kan worden, is al vijftig jaar bekend.’ Dus harde cijfers betreffende het aantal vrouwelijke jagers zullen waarschijnlijk ook niet meer dan schattingen zijn. In het stukje dat volgt wordt aangestipt dat Debby een jachtkledinglijn voor vrouwen heeft opgezet. Heerlijk zulke gratis reclame. Hanna, bedankt.
Debby beschrijft vervolgens haar eerste schot, een haas die op slag dood was. In haar eigen woorden staat dat zij wel kon janken, omdat zij het graag goed wilde doen. Ook ik kan wel janken bij zulk egoïstisch gedrag. Het feit dat mij (en ieder ander) het genot door Debby is ontnomen om die ene haas te zien rammelen in het voorjaar is om te huilen. Debby beschrijft dat ze het zo graag goed wilde doen. Een haas goed op de foto zetten, geeft een zelfde soort kick en laat ruimte voor een ander om een zelfde ervaring mee te maken. Bedenk dat bij elk geschoten dier, de andere dieren minder zichtbaar worden voor iedereen.
Vervolgens vertelt Debby (of Hanna) dat het jachtseizoen maar kort is. Waar zij dat vandaan hebben, is onbekend. Volgens de jagersvereniging mag je 2,5 maand per jaar op hazen jagen, 5,5 maand per jaar op wilde eenden, 6,5 maand mag op edelherten worden geschoten en maar liefst 7 maanden per jaar op wilde zwijnen. Om te zien hoe lang ‘kort’ is voor de verschillende dieren, hier de link naar de jagersvereniging (www.jagersvereniging.nl/vragen/wanneer-mogen-jagers-op-welke-diersoorten-jagen-wat-zijn-de-jachtseizoenen/).
Dat jagen een sociaal element bevat, dat is duidelijk. Zodra er meerdere jagers samen op pad gaan, is er een sociaal element aanwezig. Maar om dit boven het jagen te plaatsen, waardoor het jagen als bijzaak wordt neergezet, is een verkeerde voorstelling van zaken. Jagen is reden nummer 1 waarom er koffie en worstenbroodjes worden genuttigd, en niet andersom.
Vervolgens komt een oude bekende in beeld: verkeersveiligheid. Een ree die vaak een drukke weg oversteekt, dient afgeschoten te worden omdat die voor gevaar zorgt, aldus Debby. Nee, wij gaan niet nadenken over waarschuwingsborden, reflectoren langs de weg, wild-wisselsystemen, snelheid verlagende maatregelen. Nee, het doden van deze ree wordt, gebruikmakend van de eufemisme beheer, vergoelijkt. Dan spreekt Debby over een oude reegeit die jonge dieren probeert te verdrijven waardoor de jonge dieren stress ervaren en vatbaarder worden voor ziektes. Het klinkt hier alsof wij te maken hebben met een wrede oude reegeit. Niets is minder waar. Bij reeën hebben zowel de geiten als de bokken in bepaalde tijden van het jaar een territorium. Dus volledig natuurlijk gedrag wat de oude dame in kwestie hier aan het doen is.
In de laatste alinea wordt gesuggereerd dat het een mooi manier is van onderwijs. Het opensnijden van een fazant om te zien wat deze gegeten heeft. Een basiselement van onderwijs is dat het te zien is als een bouwsteen die voortbouwt op de vorige bouwstenen. Dus vandaag is het een fazant waarvan de keel wordt doorgesneden, morgen een ree, en volgende week mogelijk een wild zwijn. En hoe verder? Een beer, wolf of lynx?
Wat een fazant eet, kun je vinden op internet. Typ in: ’Wat eet een fazant?’ en dezelfde informatie is te vinden op meerdere websites. Zonder daarvoor een dier te hoeven doden en zonder andere mensen het plezier te ontnemen van een heerlijke ontmoeting in de natuur.
Hoe meer er geschoten wordt, des te minder kans er is op dit soort natuurmomenten. Dát zou ik mijn kinderen mee willen geven. Egoïstisch gedrag is niet iets waar je als ouder trots op dient te zijn…
Hanna, wil je ook de andere kant van de jacht horen? Neem gerust contact op met De Faunabescherming.
Harm Niesen