Stedelingen slaan aan het jagen – Suggestief all the way!!
Ik lees de titel van het artikel in de Volkskrant en het eerste wat in mij opkomt, is dat geboren en getogen Randstedelingen tot inkeer gekomen zijn. Hun gehele leven waren zij geen jager en nu zien zij in dat jagen eigenlijk een must is. Dit doen zij onder andere om aan te sluiten bij de heersende voedseltrend. Er worden drie ‘nieuwe’ jagers geïnterviewd om dit te bevestigen.
De eerste jager uit Velp beschrijft het volgende: “Ik ga al met mijn vader mee jagen sinds ik kan lopen.” Dit is inderdaad iemand die tot nieuwe inzichten is gekomen en wil aansluiten bij de heersende voedseltrend. Niet dus. Het is hem met de paplepel ingegoten en eigenlijk kan die arme jongen niet anders. Tegen papa’s opvoeding ingaan is uit den boze. En trouwens: Sinds wanneer ligt Velp in de Randstad?
Nummer twee is een vrouwelijke jager die (deels) is opgegroeid in Tanzania. Zij beschrijft het volgende: “Wij gingen mee als er op gazellen werd gejaagd. Dus ik ben ermee vertrouwd. Ik wilde altijd al een keer de jachtopleiding doen.” Zij geeft aan dat jagen voor haar ontstressen is. Het feit dat zij het nodig vindt om dieren te doden om tot rust te komen, komt nogal eigenaardig over. Om tot rust te komen, dood ik een dier. Een dier dat mogelijk wordt aangeschoten, een dier dat mogelijk dagenlang met pijn verder leeft om pas veel later te overlijden aan de gevolgen. Klik op de volgende link om het verhaal te lezen van een aangeschoten dier dat lang heeft moeten lijden. Dus het is ook op de volgende manier te lezen: Ik kom tot rust door een ander wezen pijn te doen. Om te genieten van de natuur hoef je geen dier te schieten. Een boswandeling, een fietstochtje of met je verrekijker erop uit, kan ook. Op vele manieren kun je de natuur ingaan en tot rust komen. Laat je geweer toch thuis!
Dan de derde nieuwe jager. De volgende uitspraak is veelzeggend: “Als kind ging ik al met mijn opa het veld in. Voor mij stond vast dat ik ooit een jachtopleiding zou volgen; de vraag was alleen wanneer.” Nog zo’n ‘nieuwe’ jager die aansluit bij de heersende voedseltrend! Nee dus.
Elk dier dat door een jager wordt geschoten, is er eentje minder om door andere te worden gezien. Elk dier dat zij doodschieten, leidt er toe dat de dieren schuwer worden. Dus zelfs de niet geschoten dieren worden minder zichtbaar. Een hobby waarbij je het plezier van andere mensen (die met een camera of verrekijker een ree willen spotten) vergalt, is geen hobby. Dat is egoïstisch gedrag waarbij het gaat om het scoren. Egoïstisch gedrag is nooit in het belang van andere mensen, ongeacht welke mooie woorden je gebruikt om het te verkopen. En bovenstaand artikel staat vol mooie woorden.