Veel belangstelling tocht Stop de Ganzenmoord
Tientallen mensen liepen zaterdagochtend mee in een vreedzame tocht in de Hoeksche Waard tegen het zinloos afschot van ganzen. De tocht van ‘rouw en hoop’ was georganiseerd door ‘Stop de Ganzenmoord’ om aan te geven dat steeds meer mensen de massale doding van ganzen in Nederland meer dan zat zijn. Elk jaar worden tienduizenden beschermde ganzen afgeschoten, terwijl onderzoek uitwijst dat de populaties hierdoor niet kleiner worden.
De tocht voerde over een dijkje dat symbool staat voor de absurde praktijk van de ganzenjacht: aan de ene kant de Oeverlanden, een waterrijk natuurgebied waar ganzen slapen en rusten, even verder de fourageergronden van het Oude Land en ertussen de al geoogste velden waar de jagers liggen, met hun lokfluiten en lokganzen. Een inwoonster van het gebied vertelde over de martelgang die de dieren doormaken voordat ze dood zijn: ‘Eerst worden ze aangeschoten met hagel. Dit is meestal niet dodelijk. Daarna worden ze gegrepen door een jachthond en naar de jager gesleept. Die slingert het dier nog een paar keer rond aan zijn nek, waarna ze soms nog steeds niet dood zijn; veel vogels spartelen na deze lijdensweg nog na op de grond.’
Veel belangstelling
Naast de tientallen deelnemers was voorafgaand aan de tocht ook belangstelling van een aantal plaatselijke agrariërs en jagers. De meeste hielden de activiteiten vanaf de zijlijn in de gaten, maar één agrariër ging midden in de groep met de actievoerders in gesprek. Organisator Riëlle van Duin zei hierover: ‘Ik waardeer het dat deze meneer met ons in gesprek gaat, ondanks dat het een lastige discussie is. We begrijpen dat een aantal agrariërs last heeft van ganzen, maar zo lang zij niet willen inzien dat een deel van de oorzaak bij henzelf ligt vanwege het lekkere ganzenvoedsel dat ze verbouwen, zullen we in Nederland nooit tot een oplossing komen. De agrariërs zullen schade blijven houden, want ook deze mijnheer gaf aan dat hij ondanks het massale afschot niet minder schade aan zijn gewassen heeft. Zelfs plaatselijke jager én agrariër Melissant gaf onlangs in een interview aan dat afschot niet helpt. Daar zijn we het dus blijkbaar over eens. Wat ons betreft stopt dit zinloze afschot dan ook zo snel mogelijk.’
Vogelvrij
Riëlle van Duin van Stop de Ganzenmoord vertelt: ‘Nederland is van oudsher een ganzenland en herbergt internationaal gezien bijzondere en waardevolle populaties. Door wijzigingen in de landschapsstructuur en de toename van eiwitrijke productiepercelen is de populatie in Nederland gegroeid. Agrariërs vinden dat zij te veel schade en overlast ondervinden. Zij vragen via de Faunabeheereenheden ontheffingen aan op de wet die de ganzen beschermd om ze te mogen doden. De provincie geeft daarbij tegenwoordig niet alleen toestemming om ganzen te doden die op dat moment schade aan gewassen toebrengen, maar om zo veel mogelijk ganzen te doden, dus ook als ze alleen maar overvliegen.’
Onbeperkt ganzen vangen
Eerder dit jaar ging de provincie Zuid-Holland nog een stap verder door de Faunabeheereenheid in de ruiperiode toestemming te verlenen om op plekken waar gebruik van een geweer niet mogelijk is, onbeperkt ganzen te vangen, te vervoeren en te doden door middel van het omdraaien van de nek. Het gaat onder meer om de grauwe gans, de kolgans, de brandgans en de Canadese gans. Deze toestemming geldt ook voor de natuurgebieden in Zuid-Holland. Dit betekent dat jagers de natuurgebieden in mogen gaan om ganzen te vangen, ze mee te nemen en op een andere locatie te doden. ‘Dit kun je toch geen schadebestrijding meer noemen’, aldus Van Duin.
Massale vergassing
Stop de Ganzenmoord denkt dat met deze ontheffing aangestuurd wordt op massale vergassing van de ganzen. Uit diverse wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat het doden van ganzen geen duurzame oplossing vormt. Je zult er tot in het oneindige mee door moeten gaan. Van Duin: ‘Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat totaal niet gekeken wordt naar diervriendelijke oplossingen, terwijl door innovatie steeds meer mogelijk is. Het aanbod van voedsel en de inrichting van het landschap bepaalt de grootte van de populatie. Het zijn communicerende vaten: hoe meer voedsel en geschikte nestgelegenheden, hoe meer ganzen. Als je daar niets aan wilt doen, zal je de aanwezigheid van ganzen moeten accepteren. Dat is het moeilijke, maar echte verhaal.’
