Jagers en muskusrattenbestrijders botvieren jachtlust op dieren in nood
Nu het water in onze rivieren, sloten en plassen hoog staat in verband met het vele smeltwater dat vanuit het stroomgebied van Rijn en Maas ons land passeert, zijn muskusrattenjagers volop van de partij om hun bijdrage te leveren aan het wildbeheer.
De muskusrat wordt beticht van tal van onbewezen onhebbelijkheden zoals het graven in dijken waardoor Nederland onder water komt te staan, het laten verongelukken van enige tonnen wegende trekkers die zouden omvallen in door muskusratten gegraven gangen. Voor zover het vee nog in de wei staat, vallen die ook ten prooi aan kuilen en gaten, gegraven door muskusratten, waardoor er voortdurend vee in de wei staat met gebroken poten.
Onder deze dreigingen van de kant van de muskusrattenbestrijders wordt er al decennia jacht gemaakt op deze dieren. Onder aanvoering van de toenmalige directeur van de afdeling Faunabeheer van het ministerie van Landbouw, die toevallig een proefschrift had geschreven over muskusratten, werden er Rijksrattenvangers aangesteld. Zowel de directeur als de vangers toonden een niet aflatende moordzucht om er zoveel als mogelijk te vangen. Alle dodingsmiddelen zijn geoorloofd, inclusief verdrinkingsvallen. Intussen groeiden de aantallen muskusrattenvangers explosief, evenals de miljoenen die deze hobby inmiddels kost. En muskusratten hebben inmiddels alle geschikte gebieden in Nederland bezet, want effectief is de bestrijding nooit geweest.
Bij veel mensen roept de naam muskusrat al afkeer op. Het is weliswaar een knaagdier, maar heeft verder niets gemeen met een bruine rat. Noem een dier een rat en hij moet vrezen voor zijn leven. Dwergbever zou een betere naam zijn. Nederland is dol op bevers.
Nu de muskusratten door het hoge water uit hun holletjes worden gejaagd en hun heil zoeken op de schaarse droge plekken, varen de ‘wildbeheerders’ in bootjes langs oevers en eilandjes om de dieren dood te schieten. In vroeger tijden waren rattenvangers premiejagers. Nu hebben ze een vast salaris en dat willen zij graag zo houden. Deze tijden zijn uitermate geschikt om de vangstquota op te schroeven, waarmee ze hun geldverslindende onfrisse werkzaamheden proberen te legitimeren.