Duke mag vogels vangen in alle gebouwen in Nederland
Minister Verburg van Landbouw heeft aan Duke Faunabeheer carte blanche gegeven om de komende 5 jaar in alle gebouwen van Nederland 11 vogelsoorten te vangen of te doden. Dit kan in alle geheimzinnigheid plaatsvinden zonder dat iemand daar enige controle op heeft.
Toelichting van De Faunabescherming
De aanvrager van deze vergunning is de Firma Duke Faunabeheer die, behalve dat zij bekend is van de doodgeschoten dominomus, duizenden wilde ganzen in opdracht van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten heeft gevangen en vergast in de zomer van 2008.
De Firma Duke vangt niet alleen dieren, vader en zoon bedrijven ook de plezierjacht. Eén van de firmanten staat statutair ingeschreven op een adres binnen de wildroosters van Kroondomein Het Loo en volgens de Kamer van Koophandel handelt Duke ook in wapens en munitie (categorie III art. 32 WWM pistolen, revolvers, geweren, werpmessen en voor de jacht bestemde wapens).
Het bedrijf, met diverse werknemers, een behoorlijk wagenpark en vele vangattributen, leeft ook van opdrachten uit het hele land om vogels te vangen, die volgens de opstal-eigenaren ongewenst zijn. Duke is er dus financieel bij gebaat zoveel mogelijk orders om vogels te vangen binnen te slepen.
In de ontheffing staat voor welke periode, welke vogels met welke aangewezen middelen, mogen worden gevangen en gedood. Tevens mag de firma Duke de door de minister aan de firma verleende ontheffing doorschrijven aan willekeurige personen. Een kopietje van de personalia van die personen aan de Dienst Regelingen, Postbus 19530 in Den Haag is voldoende om door Duke geselecteerde personen handelingen te laten verrichten die in strijd zijn met de Flora- en faunawet.
In feite wordt de firma Duke Faunabeheer door de minister de status van een Faunabeheereenheid toegemeten, die ook eigenmachtig ontheffingen mogen doorschrijven, maar waar nog enig toezicht op wordt gehouden door de provincie. Bovendien moeten die in het bezit zijn van een door de provincie goedgekeurd faunabeheerplan. Bij Duke is daarvan geen sprake. Hij dist in zijn aanvraag voor ontheffing een aantal cases op, zoals het nestelen van vogels in hangars, vogels die nestmateriaal zouden verliezen waardoor kwetsbare vliegtuigen onderdelen kunnen verliezen en waardoor mensen dan weer geraakt kunnen worden. Het ministerie slikt alles voor zoete koek.
Bovendien kan met deze door jachtgezinde ambtenaren bedachte constructie worden gemanipuleerd. Alle openbare gegevens zoals: op welke plaats, op welk tijdstip, welke diersoort, door wie – alle in feite verboden handelingen volgens de Flora- en faunawet – kunnen op die manier geheim worden gehouden voor pottenkijkers. Ook De Faunabescherming wordt zorgvuldig uitgesloten. Zelfs provincies en de minister weten de meeste tijd niet wie welke ontheffingen gebruikt en wanneer en vooral waar. Naleving wordt overgelaten aan de Algemene Inspectie Dienst (AID) en de provinciale opsporingsambtenaren. En die mogen niet opsporen, zij moeten genoegen nemen met toevalstreffers.
In het geval van Duke kan de firma uitgenodigd worden roodborstjes, huismussen, en dergelijke soorten te komen vangen in een bakkerij waar kruimels te vinden zijn. De bakker heeft geen zin zijn bakkerij kruimelvrij te houden en bestelt Duke. Niemand weet op dat moment waar Duke vangt en ook niet hoe. De firma moet wel aan het ministerie melden hoeveel vogels er na 5 jaar gevangen zijn. En dat levert dan vast wel een heel mooi sprookjesverhaal op.
Duke heeft om haar nieuwe ontheffing te ontvangen aan het ministerie opgegeven dat zij gedurende 16 jaar in gebouwen 1009 vogels in gebouwen heeft gevangen, daarvan een aantal gedood en 985 in vrijheid heeft gesteld. Dat zijn 61 gevangen vogels per jaar. Als het hoofdinkomen niet uit wapenhandel bestaat, krijgt Duke het gewicht van de gevangen vogeltjes vast in goud uitbetaald.
Zie ook: Complete tekst van de vergunning met bijbehorende brief (PDF, 101 kB)