Verbod op vossenjacht in Luxemburg wegens succes verlengd
De Luxemburgse regeringsraad heeft onlangs het verbod op vossenjacht, dat sinds 2015 van kracht is, met nog een jaar verlengd. Het verbod blijkt succesvol: de populatie is juist stabiel gebleven, in tegenstelling tot de explosie van vossen die jagers voorspelden in aanloop naar het jachtverbod. Een studie toont tevens aan dat het jachtverbod het risico op besmetting met vossenlintworm vermindert.
Het Luxemburgse ministerie van Milieu verbood de vossenjacht in 2015 omdat er geen enkele gegronde reden was om het jaarlijks doden van duizenden vossen te rechtvaardigen. Jachtverenigingen hadden herhaaldelijk gewaarschuwd voor uitbreiding van de vossenpopulatie door het jachtverbod. Tevens gebruikten zij de vossenlintworm als argument om de jacht in stand te houden. In Nederland is dat niet anders.
Jagen verhoogt het risico op infectie door de vossenlintworm
Tot op de dag van vandaag blijkt echter dat de explosie van de vossenpopulatie is uitgebleven: er worden niet meer vossen geteld dan voor het jachtverbod. Een in november 2017 in Frankrijk gepubliceerde studie toont bovendien aan dat door de jacht op vossen het risico op infectie met vossenlintworm stijgt: de besmettingsgraad steeg als gevolg van intensieve jacht van 40 procent naar 55 tot 70 procent, terwijl in het jachtvrije controlegebied de besmettingsgraad constant bleef. Vorig jaar bleek nog uit een onderzoek dat vossen en andere roofdieren zorgen voor minder teken, terwijl jagers voorheen altijd pleitten dat de jacht op vossen juist noodzakelijk is tegen teken. Nu houdt dus ook het angstzaaiende argument met betrekking tot het bestrijden van vossenlintworm geen stand meer en valt de jachtlobby wederom door de mand. Lees ook een recent artikel over een onderzoek naar de vossenlintworm uit Frankrijk.
Poging tot regulatie van de vossenpopulatie werkt averechts
Keer op keer laten studies en praktijkervaring in verschillende gebieden zien dat menselijk ingrijpen op vossenpopulaties een averechts effect sorteert. Vossen zijn immers territoriale dieren en daarom zijn soortgenoten, afgezien van de mens, hun grootste vijanden. De verliezen door de intensieve jacht zorgen voor een verhoogd geboortecijfer en een verhoogde dispersie uit andere gebieden. Hierdoor worden de verliezen door het afschot razendsnel gecompenseerd. In jachtvrije gebieden wordt het tegenovergestelde geconstateerd: er worden aanzienlijk minder vossen geboren en er treedt geen massaverspreiding op. Het is daarom veel effectiever om gebruik te maken van deze natuurlijke geboortebeperking dan het veroorzaken van enorm veel onnodig dierenleed.
Luxemburg zet de trend voor Europa
In Luxemburg heeft men ruggengraat getoond door een besluit te nemen op basis van verifieerbare feiten en niet te zwichten onder de enorme druk van de invloedrijke jachtlobby. Het voorbeeld van Luxemburg laat zien dat het verbieden van de jacht op vossen niet alleen de vaak pijnlijke dood van tienduizenden vossen voorkomt, maar ook een succesmodel is voor burgers, dieren en natuurbehoud. Het is daarom de hoogste tijd dat er ook in Nederland een einde komt aan de afschuwelijke praktijken, waarbij zelfs ’s nachts hobbyisten erop uit mogen trekken om hun begeerde trofeeën te bemachtigen.
Weidevogelbescherming
In het kader van weidevogelbescherming zijn voswerende rasters keer op keer zeer effectief gebleken. Hiermee kunnen kansrijke weidevogelgebieden tijdelijk van predatie door vossen ontzien worden om te herstellen van de aanslagen die weidevogels door de intensivering van de landbouw te voorduren hebben gehad. Gezonde weidevogelpopulaties kunnen zichzelf uitstekend tegen vossen verdedigen door met een luchtwacht van oudervogels de aanval in te zetten. Bovendien is een gezonde populatie in staat om predatie op te vangen. Er zijn immers vele roofdieren die het van nature op grondbroedende vogels hebben voorzien en al eeuwen lang zijn weidevogels in staat geweest om zichzelf te handhaven.